En zo zijn we weer een aantal weken verder. Op dit moment vraagt de zorg voor onze zoon veel van ons. Hij is in november 13 geworden en we merken al een aantal maanden dat hij steeds opstandiger begint te worden.
Snel boos worden, eigen zin willen en niet luisteren naar de mening van een ander, als hij dan zijn zin niet krijgt boos worden, op deuren slaan, dreigen om ons te slaan en vele woorden met een harde stem. (gelukkig weinig scheldwoorden) Onze zoon heeft altijd wel een kort lontje gehad maar nu lijkt er helemaal geen lont meer te zijn. Dit gedrag zorgt voor spanning in huis.
Iedere dag beginnen we met goede moed en we doen echt ons best om hem hierin te begeleiden vanuit geduld, zachtheid en liefde maar het kost ons echt veel energie. We doen er alles aan om niet in een negatieve spiraal te komen en proberen zo positief mogelijk te blijven in onze benadering.
Maar wetende dat dit gedrag komt door de verandering van hormonen en dus de pubertijd in aantocht is baard me toch wel zorgen. Pfff gaat dit echt zo blijven de komende jaren? Maar hij vraagt hier natuurlijk zelf ook niet om.
Het lastige is dat hij door zijn autisme als eerste niet goed weet wat hij eigenlijk zegt. Hij zich niet bewust is dat hij hiermee andere kwetst en dat hij ook niet kan relativeren dat wat hij wil soms niet kan. Kortom het heeft eigenlijk geen zin om uitleg te geven aan wat we van zijn gedrag vinden want hij kan hier sociaal emotioneel niets mee.
Maar als we dan kort zijn en zeggen stop met ….. dan wordt hij ook boos. Eigenlijk maakt het niet uit hoe we het zeggen standaard is zijn reactie boos. Soms zegt hij sorry maar eigenlijk weet hij niet waarom hij sorry over zegt.
Hij zegt het meer omdat hij ziet dat we verdrietig of zelf geïrriteerd zijn en dat vind hij dan niet fijn. Maar de volgende dag gebeurt er weer het zelfde.
De laatste weken wordt zijn gedrag steeds bozer en hebben we besloten om met andere medicatie te starten in de hoop dat het hem wat rust gaat geven want het voelt of zijn zenuwstelsel overprikkeld is.
Waarschijnlijk ook door de opspelende hormonen ivm de pubertijd. We hebben natuurlijk alle omgevingsfactoren bekeken op spanningen ja / nee. En ook de spiegel naar ons zelf gehouden. Want als ouders is het niet alleen het kind wat dit gedrag laat zien. Als ik voor mezelf spreek dan voelt hij waarschijnlijk mijn wens voor een oplossing voor dit gedrag.
Dit kan bij hem weerstand op wekken, ben ik dan niet goed genoeg? Ook kan mijn lontje met regelmaat kort zijn en hij reageert dan op mijn wat boze stem. En ik doe echt mijn best om zo neutraal mogelijk te communiceren maar ook is bij mij soms de boot aan na de zoveelste mama ik wil met jou de discussie aangaan want ik wil nu niet …… en ik ga nu niet …… want anders dan ……
Daarnaast merken we dat zijn verhalen vertellen steeds heftiger wordt en ook hier is hij steeds lastiger in te stoppen. Eind januari mogen we bij Herlaerhof naar de psychiater en ik hoop echt heel erg dat hij ons met dit gedrag kan helpen. Tips, adviezen alles is welkom.
Maar gelukkig zijn er ook heel veel fijne momenten met ons gezin. We hebben heerlijk genoten van de feestdagen. Ik ben zo dol op de lampjes, de versieringen, de kaarsjes, de sfeer die kerst met zich meebrengt. En ook het koude weer maakte van mij een ik heb zin een kopje thee knus op de bank typje.
Ik kan daar echt zo enorm van genieten en ben dan ook echt dankbaar als ik s ’avonds op de bank lig dat we ook kunnen genieten van dit soort momenten.
Vorig jaar is er heel wat gebeurd rondom mijn werk, mijn visuele beperking, onze zoon maar dit jaar kijken we vooruit. Ik ben druk bezig met mijn opleiding energetisch kindertherapeut waar ik behoorlijk veel voor moet leren. En helaas is mijn hersenpan niet meer zo fris en fruitig en moet ik de teksten echt tig keer lezen voordat het wil landen in mijn hoofd.
Iets te lang niet meer in de schoolbanken gezeten. Ook ga ik in februari starten met de embodiment circle voor coaches en trainers waarin ik ga expressie dansen en tekenen. Lijkt me heerlijk om te doen. Bezig zijn met en vanuit mijn lichaam helpt me hopelijk nog dichter bij mijn gevoel te komen.
Waarin ik vorig jaar wat zaken heb mogen loslaten op extern gebied voelt het nu of ik meer naar binnen mag keren en van binnen uit mag gaan loslaten. Mijn overgewicht mag ik echt nu is gaan aanpakken. Het is me al gelukt om het roken los te laten vorig jaar dan is het nu tijd voor het volgende proces.
Nu nog op zoek naar iets wat me hierbij kan helpen. Sporten, voeding een combi hiervan onder begeleiding maar ook wat past bij mijn knie en heup want die vinden niet alles wat ik doe even gezellig. Wordt vervolgd.
Ik heb zin in het nieuwe jaar en ben dankbaar voor wat er nu wel is. Mijn glas blijft half vol en ik maak zelf de keuze hoe ik wel of juist niet met situaties om wil gaan. Het voelt bevrijdend om mijn eigen regie te nemen over mijn leven. Het maakt me sterk voel ik.
Met twee benen op de grond met mijn neus in de wind en een glimlach op mijn toet. Ik merk dat mijn gekke ikje weer steeds meer terug komt en die is echt heel lang weg geweest. Het leven is te leuk om altijd serieus te zijn.
Er zijn nog heel wat dingen waar ik mee aan de slag wil maar stukje voor stukje en ik vertrouw er altijd op dat op het juiste moment het juiste op mijn pad gaat komen.
Lieve lezers. Bedankt dat jullie mij volgen en ik blijf ook graag dit jaar blogs schrijven. Mochten jullie onderwerpen hebben waarvan je denkt goh daar mag ze wel eens wat over schrijven. Schroom niet en stuur je suggestie naar
| Feeling Heppie | |
| Coeveringlaan 38 | |
| 5492 CN Sint-Oedenrode | |
| 06 23 44 71 15 |
Ik val als CAT-therapeut onder GAT-Wkkgz klachtrecht en GAT-tuchtrecht bij de Geschilleninstantie Alternatieve Therapeuten (GAT). Klik op logo voor meer informatie over mijn klachtenregeling.